Yıllarca İstanbul Büyüşehir Belediyespor teknik direktörüyken Abdullah Avcı’nın Beşiktaş’a karşı yaptığını Fernando Santos, Abdullah Avcı’nın Trabzonspor’una karşı yaptı. Genellikle rakibini orta sahada karşılayan Beşiktaş 61. dakikada biri gol olan iki şut çekmişti, ortada organize bir baskı yokken üçüncü isabetli şutunda Beşiktaş 2-0 öne geçti çünkü Santos’un sahaya sürdüğü kadroda Semih gibi özel bir yetenek vardı. Semih sahadayken top sürekli ona gelsin istiyorsunuz, Beşiktaş’ın kalan oyuncularının kalite yetersizliği nedeniyle top Semih’e az gelse de öz geldi. Attığı ilk golde Semih soluyla öyle nefis bir şut attı ki adeta “Benim zayıf ayağım yok, diğer ayağım var.” demeye getirdi. Semih ilk golde soluyla vururken ikinci golde sağıyla adeta rakiplerini peşinden süründürdü. Cruyff futbolda her dezavantajın bir avantajı vardır yeter ki kullanmayı bilin derdi. Semih’i izlemeye doyamıyorum, keşke sağında Sergen Yalçın dönemi seviyesindeki Ghezzal veya 2016 model Quaresma, solunda Şenol Güneş dönemindeki Babel, arkasında Sosa-Talisca kalitesindeki oyuncularla oynayabilse de daha çok ve daha etkili olabileceği pozisyonlarda topla buluşabilse!
İhtiyaç bu!
Benim hayalimdeki Beşiktaş bu ama Beşiktaş’ın maalesef gerçek seviyesi Meraş’ın 75’teki kendi kalesine asist denemesi, orta sahaya Tayfur’un girmesi, Amartey’in önliberoda stoperdeki Amartey’e göre ehveni şer olması. Beşiktaş’ın artık kötünün iyisine değil, Semih gibi iyinin iyisine ihtiyacı var, çöldeki insanın suya ihtiyacı gibi bir ihtiyaç bu!
Ali Ece | Fanatik