Yarışın içinde olduğun her hafta seni bir evvelkinden daha güçlü kılacaktır... Önemli olan, içinde olduğun mücadeleyi göğüsleyebilmek... Bu minvalde alacağın pozisyon, hep önündeki ilk maçtır... O yüzden geçmişi unut, önüne bak. İşte Antep maçı... Hadi hayırlısı...
Son maçtan beri Rashica yok, oraya da Mario düşünülmüş... Semih niye yok diye sorgulamıyorum, hocanın vardır bir bildiği diyelim... İlk beş dakika, Antep'in hızlı oynamak istemesini seyrederek geçti... Sonra öne çıkıp pas yaparak oyunu dengeledik...
Muçi'nin istekli ve iştahlı oluşu, atak yönümüzü sürekli sola çekerken, ceza sahasına girememek gibi bir sıkıntıya yakalanıyorduk... 20. dakikada Paulista sakatlandı, çıktı, Emirhan girdi... Antep'in daha 22. dakikada kepenkleri kapatıp dış dünyayla ilişkiyi kesmesi işimize gelmedi değil, tabii de daha hızlı olmamız gerekiyor...
Ve o hız akılla birleşirse, kuyuda tandır vallahi... Uzun bir topa hızlanan Muçi, öyle akıl dolu bir pas verdi ki Semih Saygıner'in bilardo topları çatlar vallahi... Rafa atamadı belki, ama akabindeki hamle penaltı oldu... Ciro iş başı yaptı, 0-1... Beşiktaş'ın baskı yediği anlarda topu çalamama gibi bir durum var ki hep golle sonuçlanıyor...
Bu bahsettiğim pozisyon VAR'dan döndü, eyvallah, ama yan hakem bunu nasıl kaçırmış, inanılır gibi değil... Bronckhorst, ikinci yarıda oyuncu değişikliğine gitmezken, 60. dakika itibarıyla oyun stabil...
Onlar gelmek isterken açılarını ve top yapacak alanlarını iyi kapatıyoruz... Lakin aynı cevvallikte atak organizasyonları göremiyoruz... Bu minvalde, kan akışı değişsin diye Rashica ve Hekimoğlu oyuna dahil oldu!!! 70'ten sonra işler değişti... Savunmamızda boşluklar ve düşüş başladı...
Peş peşe aralıksız ataklar yedik... Üç gün önceki maç göz önüne alındığında, bu durum normal karşılanabilir ama bu işlere alışmak zorundayız... Zira bütün kış böyle devam edeceğiz... Yine son dakikaların geçmek bilmediği zaman dilimindeyiz...
Son 20 dakikadır gol atmayı düşünmüyoruz. Gol atacak adam kenarda, neler oluyor anlamıyorum... Takıntılara takılıyoruz... 1-0'ın asla yeterli olmayacağını bütün benliğimizle bilip dile getiremediğimiz anda tabela eşitlendi. 1-1... Yazık...
Akşam/ Alen Markaryan